Τον Βασίλη Κακαρίκο τον θυμάμαι να παίζει επαγγελματικούς αγώνες kickboxing, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να παρακολουθεί τα ελληνικά μαχητικά δρώμενα.
Γράφει ο Κυριάκος Κορωναίος
Εκρηκτικός στο ρινγκ αλλά μετρημένος στα λόγια του πριν και μετά τους αγώνες, ήταν ένας από τους αθλητές που ήθελα να μιλήσω μαζί του από την πρώτη ημέρα που δημιούργησα το FIGHT. Τρεις μήνες μετά η επιθυμία μου αυτή έγινε πραγματικότητα και τα πράγματα που τον ρώτησα ήταν πολλά…
Γιατί έχει να ανέβει στο ρινγκ κοντά έξι χρόνια; Έφτασε κοντά στη… συνταξιοδότηση όταν τραυματίστηκε το 2018 λίγο πριν την επιστροφή του στους αγώνες; Πώς βλέπει την πορεία του Florian Marku στην πυγμαχία; Έφτασε ποτέ στο peak των δυνατοτήτων του; Και το σημαντικότερο. Θα τον ξαναδεί το ελληνικό κοινό να αγωνίζεται;
Ο North μου απάντησε σε όλα με μεγάλη χαρά, κάνοντας γνωστό ότι το μεγάλο comeback θα γίνει εκτός συγκλονιστικού απροόπτου το 2021 και πιθανότατα σε άθλημα που έχουμε… ξεχάσει να τον βλέπουμε!
Ολόκληρη η συνέντευξη του Βασίλη Κακαρίκου στο FIGHT
Πώς σε βρίσκει αυτή η δεύτερη μεγάλη καραντίνα που διανύουμε; Συνεχίζεις τις προπονήσεις;
«Η δεύτερη καραντίνα με βρίσκει ακριβώς όπως με βρήκε και η πρώτη. Με τη μόνη διαφορά ότι αυτή τη φορά είμαι στην πόλη μου, ενώ στην πρώτη ήμουν στο χωριό μου. Συνεχίζω κανονικά τις προπονήσεις μου σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι προ καραντίνας. Βρήκα και τον χρόνο να ασχοληθώ και λίγο παραπάνω με τον εαυτό μου, όπως και με κάποιους παλιούς τραυματισμούς που τους βελτιώνω μαζί με τον φυσικοθεραπευτή μου, Θρασύβουλο Λάμπρου».
Έχεις να αγωνιστείς από το 2015 στο Scorpion. Τι σε κράτησε μακριά από τα ρινγκ όλα αυτά τα χρόνια;
«Μετά τον τελευταίο μου αγώνα ασχολήθηκα με κάποιες επιχειρήσεις που είχα κάνει. Μου αντλούσαν πολλές ώρες την ημέρα, όποτε δεν είχα τον χρόνο να ασχοληθώ με προπονήσεις ώστε να αγωνιστώ, αν και μου έλειπε πάρα πολύ. Προσπάθησα να ξανά μπω στα ρινγκ, αλλά έβγαλα τραυματισμό».
Πώς ένιωσες το 2018, όταν μετά από τρία χρόνια απουσίας ετοιμαζόσουν για το Enfusion αλλά ένας τραυματισμός σε κράτησε πίσω; Σκέφτηκες να κρεμάσεις τα γάντια σου;
«Το 2018 μου έρχεται μια πάρα πολύ καλή πρόταση από το Enfusion με έναν απ’ τους καλύτερους αθλητές που υπάρχουν τα τελευταία χρόνια, τον Tayfun Ozgan. Η προετοιμασία μου πήγαινε άψογα. Είχα πάει και έναν μήνα στην Ταϊλάνδη για να με βοηθήσει ακόμα παραπάνω στην προετοιμασία. Κάποια στιγμή άρχισα να έχω τρομερούς πόνους στον αυχένα, στο κεφάλι και να έχω ιλίγγους. Πήγα έκανα μαγνητική και έδειξε ότι έχω δύο κήλες στον αυχένα. Έτσι ακυρώθηκε ο αγώνας καθώς δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω. Έκανα πολλές θεραπείες. Δεν έβλεπα βελτίωση για αρκετό καιρό και απογοητεύτηκα. Ναι, δεν σου κρύβω ότι σκέφτηκα να κρεμάσω τα γάντια μου».
Είναι το 2021 η χρονιά που θα επιστρέψει ο Βασίλης Κακαρίκος; Αν ναι, σε ποιο στιλ; Τι να περιμένει να δει το κοινό από εσένα;
«Προς το παρόν προπονούμαι καθημερινά. Όπως είπα και πιο πριν βελτιώνω τους τραυματισμούς μου. Έχω στο μυαλό μου κάποια πράγματα και σίγουρα κάποιες συζητήσεις, αλλά πριν δω τον εαυτό μου καλά και το σιγουρέψω, δεν θα ανακοινώσω κάτι γιατί τα τελευταία χρόνια μου έτυχαν πολλές αναποδιές. Αν θα ανακοινωθεί αυτή τη φορά ότι ο Βασίλης θα παίξει, ένα είναι το σίγουρο, ότι θα με δείτε στο ρινγκ. Όσο για το τελευταίο που με ρώτησες, για το τι στιλ μπορεί να με δείτε, θα πω μόνο αυτό: Κάνω προπόνηση πυγμαχίας».
Πυγμαχία, kickboxing, ΜΜΑ. Ποιο σε εξιτάρει περισσότερο και γιατί;
«Και τα τρία αθλήματα μου αρέσουν πάρα πολύ. Το κάθε ένα ξεχωριστά γιατί το καθένα έχει τη δική του διαφορετική φιλοσοφία. Έχω αγωνιστεί και στα τρία αθλήματα. ΜΜΑ έχω παίξει μόνο μια φορά γιατί ήθελα να το δοκιμάσω και αυτό. Πυγμαχία και kickboxing είναι η δουλειά μου. Ξεκίνησα ως πυγμάχος από την παιδική μου ηλικία. Με γνώμονα αυτό, αντεπεξήλθα και σε όλα τα υπόλοιπα. Νομίζω ότι με εξιτάρει λίγο παραπάνω η πυγμαχία, καθώς 12 γύρους πρέπει μόνο με τα χέρια να περάσεις τα χτυπήματα σου στον αντίπαλο, σε κεφάλι και σώμα».
Αν γυρνούσες τον χρόνο δέκα χρόνια πίσω και είχες την ωριμότητα του σημερινού Βασίλη θα είχε πράξει κάτι διαφορετικά;
«Πολλά πράγματα θα είχα αλλάξει σίγουρα. Πιστεύω πολλοί αθλητές και γενικότερα άνθρωποι, δεν χειριζόμαστε σωστά κάποια πράγματα. Σίγουρα άφησα να φύγουν πολλές ευκαιρίες μέσα απ’ τα χέρια μου που άμα τις είχα εκμεταλλευτεί σωστά, τώρα η ζωή μου θα ήταν πολύ διαφορετική. Ωστόσο δεν μετανιώνω. Είμαι της άποψης ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο και πως η ζωή κάτι σου παίρνει και κάτι σου δίνει».
Έκανες την καριέρα που ονειρευόσουν; Θεωρείς ότι ο κόσμος είδε ποτέ τις πραγματικές σου δυνατότητες ή διάφοροι λόγοι δεν σε άφησαν να κάνεις αυτά για τα οποία ήσουν φτιαγμένος;
«Όταν ήμουν παιδάκι και ξεκίνησα αυτά τα αθλήματα, το όνειρο μου ήταν να φτάσω κορυφή. Έφτασα να παίζω σε πολύ μεγάλες διοργανώσεις και να είμαι ο πρωταγωνιστής. Έχω παίξει μέχρι την άλλη άκρη του πλανήτη, με παγκόσμιους πρωταθλητές, εγγεγραμμένους από ομοσπονδίες. Είμαι ικανοποιημένος και χορτασμένος από την καριέρα μου. Αλλά είμαι πολύ σίγουρος ότι θα μπορούσα να κάνω ακόμα πιο πολλά πράγματα. Ξέρω πολύ καλά τον εαυτό μου. Κάποιες συγκυρίες με εμπόδισαν να φτάσω εκεί που ονειρευόμουν και που πίστευα ότι θα φτάσω».
Υπήρξες για πολλά χρόνια teamate με τον Florian Marku. Πώς βλέπεις την πορεία του στην πυγμαχία; Θα έπαιζες μαζί του μετά από τόσα χρόνια με μία εξαιρετική οικονομική πρόταση; Αν ναι, ποιο πιστεύεις θα ήταν το αποτέλεσμα;
«Ναι ήμασταν πολλά χρόνια συναθλητές στην ίδια ομάδα και βοηθούσε ο ένας τον άλλον. Η πορεία του στην πυγμαχία βλέπω ότι σιγά σιγά εξελίσσεται. Είναι ένας αθλητής-εργάτης που βάζει πάντα στόχο και προσπαθεί να τον πετύχει. Πιστεύω θα τα πάει πολύ καλά.
Επαγγελματίες αθλητές είμαστε και πιστεύω πως αν μας γινόταν μια καλή πρόταση, νομίζω ότι θα το κάναμε. Στην πυγμαχία είμαι πολύ σίγουρος για τον εαυτό μου. Έχω μεγάλη εμπειρία, πολλούς αγώνες και πολλές διακρίσεις που ο Florian δεν έχει ακόμα. Έχει μόλις επτά αγώνες. Επαγγελματικούς μεν, αλλά δεν μπορείς να τους πεις τους αντιπάλους του επαγγελματίες. Ωστόσο σίγουρος για ένα αποτέλεσμα δεν μπορείς να είσαι ποτέ εκ των προτέρων σίγουρος».
Παπαδημητρίου, Μιχαλόπουλος, Κακουμπάβας, Εξακουστίδης, Μπένοφ… H Ελλάδα είχε και έχει τρομερούς 70άρηδες-75άρηδες… Θα ήθελες να παίξεις κάποιον μεγάλο αγώνα ξανά main event με κάποιον από αυτούς τους αθλητές;
«Όλοι αυτοί οι αθλητές που μου ανέφερες είναι πολλοί καλοί. Τους σέβομαι και τους εκτιμώ. Όμως δεν είναι το όνειρο μου να παίξω ένα παιχνίδι με κάποιον καλό αθλητή της Ελλάδος. Έχω αλλά πράγματα πλέον στο μυαλό μου. Αλλά ποτέ δεν λέω όχι. Ίσως με κάποια καλή πρόταση να δεχόμουν».
Δεν ανέφερα τον Μιχάλη Ζαμπίδη γιατί έχει αποσυρθεί. Αλήθεια φτάσατε ποτέ κοντά στο να παίξετε αντίπαλοι;
«Σίγουρα ήθελα να παίξω αγώνα με τον Μιχάλη Ζαμπίδη. Απ’ τα 19 μου και μετά, έπαιζα σε πάρα πολύ μεγάλες διοργανώσεις στο εξωτερικό όπου έπαιζε και ο Μιχάλης. Όταν δεν έπαιζε ο Ζαμπίδης, ήμουν εγώ αυτός που έκλεινε τις βραδιές στις διοργανώσεις. Ήξερα ότι ήμουν ο επόμενος Έλληνας αθλητής μετά τον Μιχάλη. Ήθελα να κάνουμε αυτόν τον αγώνα για να δει ο κόσμος ότι υπήρχαν κι άλλοι αθλητές, που μπορούσαν να κάνουν πολλά πράγματα σ’ αυτό το άθλημα».
Ακόμα και σήμερα αν πατήσεις στο Google Βασίλης Κακαρίκος σου βγάζει Κακαρίκος Vs. Τουρκία κλπ… Πώς πέρασες στη συνείδηση του κόσμου ως… Τουρκοφάγος;
«Στο No Limits 2 το 2006 έγιναν αγώνες Ελλάδας vs Τουρκίας. Εκεί έβγαλα ένα πολύ δυνατό ΚΟ τον Τούρκο αθλητή. Από εκεί βγήκε αυτό, όπου υπήρξε και συνέχεια με άλλους Τούρκους αθλητές».
Τι πιστεύεις λείπει αυτή τη στιγμή από την Ελλάδα εκτός από χρήματα και τα μαχητικά έχουν χάσει την αίγλη που είχαν; Δεν υπάρχουν ήρωες; Δεν υπάρχουν… βεντέτες;
«Στη δικιά μου εποχή, που αγωνιζόμουν εγώ, υπήρχαν πολλοί αθλητές σκληροί, ταλέντα, πωρωμένοι γι’αυτό το άθλημα. Βρίσκονταν στην ίδια κατηγορία κιλών 3-4 αθλητές με αποτέλεσμα να ξεκινούν έτσι οι βεντέτες. Υπήρχε μεράκι για αυτά τα αθλήματα και από τους αθλητές και από τους διοργανωτές. Ο κόσμος πωρωνόταν. Ανυπομονούσε να δει τον αγαπημένο του αθλητή στο ρινγκ να μάχεται. Ο καθένας από εμάς είχε τους δικούς του fans. Έτσι υπήρχε όλο αυτό το φαντασμαγορικό σόου και για εμάς και για τους θεατές. Τώρα πιστεύω δεν υπάρχουν τόσα πολλά ταλέντα σε κάθε κατηγορία, για να γίνει και πάλι όλο αυτό».
Παρακολουθείς αγώνες του εξωτερικού; Glory; UFC; Πού θα ήθελες να παίξεις και με ποιον; Ανεξαρτήτως στιλ και διοργάνωσης… Κάτι σαν τον αγώνα των ονείρων σου…
«Ναι παρακολουθώ αγώνες του εξωτερικού. Και του Glory και του UFC και πυγμαχίας. Θα ήθελα πολύ να παίξω έναν αγώνα πυγμαχίας 12 γύρων στην Αμερική για παγκόσμιο τίτλο. Τώρα το ποιος θα ήταν απέναντι μου δεν με απασχολεί. Αρκεί να το έκανα».
Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε πέντε χρόνια από σήμερα;
«Φαντάζομαι τον εαυτό μου να έχει προσφέρει και άλλα πολλά ακόμα στο άθλημα, τόσο προπονητικά, όσο και αγωνιστικά. Να καμαρώνω τον γιο μου απ’ τη γωνία του να αγωνίζεται. Θέλω να πιστεύω ότι η φαντασία μου δεν θα απέχει απ’ την πραγματικότητα».
Ο Βασίλης, ο οποίος τα τελευταία τέσσερα χρόνια… τρέχει το Kakarikos Club στην Άνω Τούμπα, δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον φυσικοθεραπευτή του, Θρασύβουλο Λάμπρου και τον φίλο του και manager του, Γιώργο Περγιάλη.