Το FIGHT σε συνεργασία με τον φυσικοθεραπευτή Πέτρο Καζά, θα ενημερώνει ερασιτέχνες και επαγγελματίες αθλητές για τη φύση των τραυματισμών, την πρόληψή τους, αλλά και τη σωστή αποκατάστασή τους.
Στο πρώτο μας άρθρο αναφέραμε μερικά σημαντικά στατιστικά των συχνότερων τραυματισμών στα μαχητικά αθλήματα. Συγκεκριμένα, κατηγοριοποιήσαμε τις συχνότερες κακώσεις αθλητών σε κατάγματα οστών (23%), κακώσεις συνδέσμων (16%), εξαρθρήματα (10%), θλάσεις μυών, τραυματισμούς στην περιοχή των ματιών, κατάγματα γνάθων αλλά και δοντιών.
Όπως υποσχεθήκαμε λοιπόν, θα ξεκινήσουμε να αναλύουμε τη δημιουργία αλλά και την αποκατάσταση τέτοιων τραυματισμών- κακώσεων, ξεκινώντας με τη συχνότερη και δημοφιλέστερη κατηγορία τους, τα κατάγματα οστών.
Στο ΜΜΑ, στο Brazilian Jiu Jitsu, στο kickboxing, στην πυγμαχία, αλλά και στις υπόλοιπες πολεμικές τέχνες, συναντώνται πολύ συχνά κατάγματα οστών. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι στην πυγμαχία συναντάμε το μεγαλύτερο ποσοστό καταγμάτων κατά τη διάρκεια της προπόνησης σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο μαχητικό άθλημα.
Ως κάταγμα οστού (οστίτη ιστού) αναφέρεται το σπάσιμο του οστού, το οποίο θα μπορούσε να είναι μία λεπτή ρωγμή έως και πλήρες σπάσιμο. Ένα οστό μπορεί να σπάσει σε πολλά σημεία, καθώς και σε πολλά κομμάτια.
Πώς όμως συμβαίνει ένα κάταγμα; Τα περισσότερα κατάγματα συμβαίνουν όταν σε ένα οστό επιδρά μεγαλύτερη δύναμη ή πίεση από αυτήν την οποία μπορεί να αντέξει. Ένας από τους κυριότερους παράγοντες που καθορίζουν τη σοβαρότητα του κατάγματος είναι το μέγεθος της δύναμης που ασκείται στο οστό.
Στην πλειοψηφία τους τα κατάγματα συνοδεύονται από έντονο πόνο τη στιγμή του τραυματισμού. Ιδιαίτερα στις πολεμικές τέχνες, δεν είναι λίγες οι φορές που βλέπουμε κάποιον αθλητή αφού υποστεί κάποιο κάταγμα να ζαλίζεται, ακόμα και να χάνει τις αισθήσεις του.
Στα μαχητικά αθλήματα συναντάμε κατάγματα σχεδόν σε ολόκληρο τον οστίτη ιστό του σώματος. Στο κρανίο συνηθισμένα είναι τα κατάγματα γνάθων και δοντιών, στα κάτω άκρα συναντάμε κατάγματα μηριακού οστού, κνήμης, ποδοκνημικής και γόνατος (μηριαίων κονδύλων, κνημιαίων κονδύλων, επιγονατίδας) και στα άνω άκρα, κατάγματα ώμου (κλείδας, ωμοπλάτης, άνω πέρατος βραχιονίου), αγκώνα, καρπού και μετακαρπίων!
Τα σοβαρότερα κατάγματα είναι αυτά της σπονδυλικής στήλης (αυχενικής, θωρακικής, οσφυϊκής ιεράς και κοκκυγικής μοίρας), καθώς κοντά σε αυτά τα σημεία του σώματος βρίσκονται ζωτικά όργανα, τα οποία είναι πιθανόν να τραυματιστούν από το σπασμένο γειτονικό οστό τους. Επίσης είναι δυσκολότερη η αποκατάστασή τους.
Παράδειγμα αποτελεί ο τραυματισμός του γνωστού αθλητή του ΜΜΑ, Chance Rencountre, τον Φεβρουάριο του 2022, ο οποίος μόλις στα πρώτα 38 δευτερόλεπτα του αγώνα βρέθηκε ξαπλωμένος να σφαδάζει από τους πόνους, μετά από δυνατή γυριστή κλωτσιά του Andrey Koreshkov στα πλευρά.
Ο Chance Rencountre υπέστη πέντε κατάγματα στα πλευρά και διάτρηση πνεύμονα, με αποτέλεσμα να υποβληθεί σε χειρουργείο. Η ακτινογραφία την οποία ο ίδιος κοινοποίησε στο προφίλ του επιβεβαιώνει την ύπαρξη καταγμάτων στις πέντε από τις δώδεκα πλευρές.
Ένας ακόμα σοβαρός τραυματισμός είναι αυτός του Γάλλου αθλητή ΜΜΑ Sofiane Boukichou, σε αγώνα απέναντι στον Βρετανό Tom Aspinall, όταν μόλις στα 81 πρώτα δευτερόλεπτα του αγώνα υπέστη συντριπτικό κάταγμα κνήμης και περόνης, αφού επιχείρησε low kick στον αντίπαλό του, με αποτέλεσμα να λυγίσει από τους πόνους. Ο Γάλλος αθλητής χρειάστηκε μήνες για να επιστρέψει στην ενεργό δράση.
Πώς αντιμετωπίζονται τα κατάγματα οστών
Η αποκατάσταση κάθε κατάγματος διαφέρει από περιστατικό σε περιστατικό, αναλόγως με το είδος του. Για τη βέλτιστη αποκατάσταση κάθε τραυματισμού, ο αθλητής θα πρέπει να απέχει από την προπόνηση μέχρι να θεραπευτεί πλήρως, το οποίο μπορεί να διαρκέσει περίπου από έξι έως δώδεκα εβδομάδες. Στη συνέχεια, ο αθλητής, υπό την επίβλεψη του φυσικοθεραπευτή του, θα πρέπει να ακολουθήσει ένα σωστό πρόγραμμα αποκατάστασης, και κατόπιν να γίνει σταδιακά η επανένταξή του στο πρόγραμμα της προπόνησής του.
Αρχικά ο φυσικοθεραπευτής θα πρέπει να επικεντρωθεί στη βελτίωση του εύρους κίνησης των αρθρώσεων που γειτνιάζουν με το κάταγμα, και στη συνέχεια να ακολουθήσουν ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας κατάλληλες για το κάθε περιστατικό (π.χ. ασκήσεις ισορροπίας στη bosu, βαθιά καθίσματα σε δίσκο ισορροπίας). Τέλος, το πρόγραμμα αποκατάστασης και επανένταξης πρέπει να ολοκληρωθεί με ενδυνάμωση σε όλες τις μυϊκές ομάδες που «αγκαλιάζουν» την περιοχή που είχε τραυματιστεί.
Στο επόμενο άρθρο θα αναλύσουμε μία εξίσου σημαντική κατηγορία τραυματισμών, τις συνδεσμικές κακώσεις.
PHYSIOΤΙP! Η σωστή προθέρμανση προλαμβάνει τους τραυματισμούς και η άμεση θεραπεία των τραυματισμών εξασφαλίζει την σωστή αποκατάστασή τους.
Ο Πέτρος Καζάς είναι πτυχιούχος φυσικοθεραπευτής με ευρεία εργαστηριακή και κατ’ οίκον εμπειρία. Με σύμμαχο τον προσωπικό ζήλο για την επιστήμη, την πολυετή εμπειρία, τη συνεχή κατάρτιση και τον σύγχρονο εξοπλισμό, στοχεύει πρωτίστως στην αμεσότερη και πιο αποτελεσματική αποκατάσταση και αποθεραπεία.
Το εργαστήριο PhysioKazas και η ομάδα που το στελεχώνει είναι πλήρως καταρτισμένη με στόχο πάντα την επανένταξη του ασθενή στην πλήρη λειτουργικότητά του.
