Την άνοιξη του 2000, πραγματοποιήθηκε στο Pride FC το παιχνίδι του Kazushi Sakuraba με τον Royce Gracie. Το Sakuraba Vs. Gracie διήρκεσε 90 λεπτά και θεωρείται μέχρι σήμερα ένα από τα σημαντικότερα παιχνίδια στην ιστορία του MMA.
Η κόντρα ανάμεσα στον Sakuraba (Takada Dojo) και την οικογένεια Gracie ξεκίνησε τυπικά στο PRIDE 8, όταν ο Ιάπωνας αντιμετώπισε τον Royler Gracie, στην ουσία όμως η «σπίθα» είχε ανάψει στο PRIDE 1, εκεί όπου ο αδερφός του Royler, Rickson, κέρδισε τον συναθλητή του Sakuraba, Nobuhiko Takada.
Η νίκη του Rickson είχε «χρησιμοποιηθεί» ευρέως από τη βραζιλιάνικη φαμίλια, για να εδραιωθεί η φήμη της στην Ιαπωνία και να συνεχιστεί η διάδοση της οικογενειακής τέχνης του bjj στις ΗΠΑ. Η νίκη του Sakuraba στον αγώνα με τον Royler ήρθε να διαταράξει αυτές τις ισορροπίες καθώς ο Ιάπωνας κυριάρχησε τόσο στην όρθια μάχη όσο και στο έδαφος και κέρδισε τελικά τον Βραζιλιάνο με kimura, προκαλώντας -μετά το τέλος του αγώνα- τον Rickson.
Αυτή η ήττα, η πρώτη για την οικογένεια Gracie μετά από δεκαετίες, συνοδεύτηκε από το εύλογο ερώτημα: Θα μπορούσε να βασιστεί κάποιος MMA αθλητής μόνο στο έδαφος και στο καλά δουλεμένο bjj του; Τι θα γινόταν αν αντιμετώπιζε έναν ολοκληρωμένο αθλητή όπως ο Sakuraba;
Κι αν η συγκεκριμένη ερώτηση έχει απαντηθεί εδώ και πολλά χρόνια, στα αχαρτογράφητα νερά του 2000 τα πράγματα δεν ήταν τόσο απλά.
Οι Gracie υποστήριξαν ότι η νίκη του Sakuraba δεν θα έπρεπε να μετρήσει καθώς η οικογένεια είχε ζητήσει ειδικούς κανόνες για τον συγκεκριμένο αγώνα, στους οποίους συμπεριλαμβανόταν η απαίτηση να μην μπορεί ο διαιτητής να επέμβει για να διακόψει το παιχνίδι, όπως τελικά κι έγινε (ο Royler δεν έκανε ποτέ tap).
Προκειμένου να καθαρίσει την τιμή της οικογένειας, ο αήττητος μέχρι τότε πρωταθλητής του UFC και αδερφός των Rickson και Royler, Royce συμφώνησε να αντιμετωπίσει τον Ιάπωνα στην έδρα του, την 1η Μαΐου του 2000.
Kazushi Sakuraba Vs. Royce Gracie
Το παιχνίδι πραγματοποιήθηκε στο Tokyo Dome, μπροστά σε 38.429 θεατές. Ο Royce επέλεξε να φορέσει το gi του, ενώ ο Ιάπωνας εμφανίστηκε με ένα πορτοκαλί καλσόν πάλης.
Η είσοδος του Royce ήταν οικογενειακή υπόθεση, παρέα με τους Rorion και Hélio Gracie, ενώ στην αντίπερα όχθη ο Sakuraba επέλεξε να μπερδέψει το κοινό καθώς εισήλθε στον αγωνιστικό χώρο φορώντας τη μάσκα του Ιάπωνα κατσέρ «Strong Machine», συνοδευόμενος από τους προπονητές του, Daijiro Matsui και Minoru Toyonaga οι οποίοι είχαν ντυθεί πανομοιότυπα.
Το να περιγράψεις σε ένα κείμενο έναν αγώνα που είχε… ποδοσφαιρική διάρκεια δεν έχει απολύτως κανένα νόημα. Sakuraba και Gracie «πολέμησαν» για 90 λεπτά, με τον πρώτο να αναδεικνύεται νικητής όταν ο Rorion επέλεξε να πετάξει λευκή πετσέτα στο ρινγκ για να προστατεύσει το διαλυμένο πόδι του Royce.
Παρά την ήττα που γνώρισε ο Gracie, είδε τη δημοτικότητά του να αυξάνεται εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο αγωνίστηκε. Αυτός ο αγώνας ήταν ένα συμβολικό πέρασμα από την εποχή του «απόλυτου» Royce στην εποχή του μαχητή νέας γενιάς Sakuraba.
Μετά τον αγώνα, ο Sakuraba κέρδισε το προσωνύμιο «Gracie Hunter». Την ίδια χρονιά κέρδισε τον Renzo και τον Ryan Gracie, με την «εκδίκηση» από τη βραζιλιάνικη φαμίλια να έρχεται το 2007 στο Dynamite!! USA, εκεί όπου ο Royce πήρε τη ρεβάνς για την -προ επταετίας- ήττα του, με ομόφωνη απόφαση.
Διαβάστε επίσης στο FIGHT.GR
Pride FC: Η άνοδος και η πτώση του κορυφαίου MMA promotion στον κόσμο -Πώς το κατέστρεψε η «Yakuza»
