Το UFC είναι η «Μέκκα» των μαχητικών αθλημάτων… Οποιαδήποτε συζήτηση κι αν κάνεις με έναν νεαρό (ή και όχι) MMAer θα σου πει ότι το όνειρο της ζωής του είναι να πατήσει το οκτάγωνο που «γεννήθηκε» στις ΗΠΑ το 1993 και εν έτει 2022 έχει κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο…
Στα e-mail μας λαμβάνουμε σε εβδομαδιαία βάση πολλά μηνύματα τόσο από την Ελλάδα, όσο κι από την Κύπρο, στα οποία πολλοί φίλοι του αθλήματος μας ρωτούν «γιατί δεν παίζει ήδη στο UFC ο τάδε αθλητής» ή «γιατί ο Dana δεν τον έχει δει τον δείνα ακόμη»!
Την ίδια στιγμή, το ερώτημα που ταλανίζει πολλούς αθλητές και κατ’ επέκταση τους προπονητές τους είναι το εξής: Το UFC είναι αυτό που σε βρίσκει; Ή τελικά εσύ είσαι αυτός που πρέπει να βρει το UFC;
Εσύ από που έρχεσαι;
Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση… Κανείς δεν έκατσε σπίτι του και είδε τον Dana White να του… χτυπάει το κουδούνι με ένα συμβόλαιο στο χέρι. Από την άλλη, όσο κι αν ψάχνεις εσύ τον Dana, είτε με πραγματικά «λάφυρα» από νίκες στα χέρια σου, είτε με… περίεργα ρεκόρ 100-0, αν δεν θέλει να τον βρεις, δεν θα τον βρεις…
Πέρα από τη θέληση, τη σκληρή προπόνηση, τις δημόσιες σχέσεις και την τύχη, χρειάζεται και μια πολύ δυνατή διοργάνωση-πιλότος που θα σε συστήσει στην παγκόσμια MMA κοινότητα.
Πάμε για παράδειγμα να πιάσουμε μερικούς αθλητές που υπέγραψαν με το promotion τα τελευταία χρόνια και να διαπιστώσουμε πού βρίσκονταν πριν και τι είχαν κάνει στην καριέρα τους…
Τον Ιούλιο του 2020, ο Jiri Prochazka πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του στο οκτάγωνο του UFC 251. Το ρεκόρ του σε ηλικία 27 ετών ήταν 26-3-1(!) και τα τελευταία πέντε χρόνια είχε καθαρίσει όλη τη light heavyweight κατηγορία του Rizin, στο οποίο ήταν φυσικά πρωταθλητής.
Τον Σεπτέμβριο του 2021 ήταν η σειρά του Paddy Pimblett… Ο «The Baddy», ο οποίος πριν μερικά χρόνια είχε πει «όχι» στο UFC «γιατί στο Cage Warriors τα λεφτά ήταν καλύτερα», κέρδισε στα 21 του τη featherweight ζώνη στο βρετανικό promotion, το οποίο αποχαιρέτισε με ρεκόρ 16-3 σε ηλικία 26 ετών.
Πώς είναι σήμερα οι θρύλοι των πρώτων UFC -Οι cult φιγούρες που άλλαξαν για πάντα τις MMA
Τον Ιούνιο του 2022, ο Rinat Fakhretdinov έπαιξε με τον δικό μας, Ανδρέα Μιχαηλίδη και κέρδισε με ομόφωνη απόφαση. Πριν από αυτή τη νίκη, είχε ένα winning streak 17 αγώνων σε σκληροπυρηνικές διοργανώσεις της Ρωσίας.
Τον Μάρτιο του 2022, ο καλύτερος ερασιτέχνης MMAer στον κόσμο, ο Muhammad Mokaev έπαιξε έπαιξε στο UFC London και τέσσερις μήνες αργότερα επανήλθε στο ίδιο μέρος για να γράψει τη δεύτερη συνεχόμενη νίκη του. Ως ερασιτέχνης το ρεκόρ του έκλεισε στο 23-0, ενώ όταν μεταπήδησε στο επαγγελματικό ΜΜΑ πέτυχε το 6×6 σε 13 μήνες.
Τα παραδείγματα είναι άπειρα, το συμπέρασμα όμως μόνο ένα… Για να μπεις στο «ραντάρ» του UFC πρέπει να μοχθήσεις και να παίξεις με πραγματικούς «killers» σε διοργανώσεις που έχουν υπόσταση…
Όχι απαραίτητα στα 20 ή στα 25 σου χρόνια… Είναι θεμιτό σε μια χώρα που «μπουσουλάει» ακόμη στο MMA, οι αθλητές της να θέλουν να αποκτήσουν εμπειρίες και παραστάσεις… Όταν μπαίνεις στα 30 σου όμως;
Μετά από πολλά χρόνια προσπαθειών, η Ελλάδα κατάφερε να στείλει στο UFC τον πρώτο Έλληνα μαχητή που γεννήθηκε, μεγάλωσε και προπονήθηκε στην Ελλάδα. Το «ταξίδι» του Ανδρέα Μιχαηλίδη στον μαγικό κόσμο του UFC ολοκληρώθηκε στις αρχές Ιουνίου.
Zabit Magomedsharipov: Ο «killer» από το Νταγκεστάν που άφησε το UFC για την ιατρική
Πολλοί είδαν στην πορεία του «Spartan» τα φώτα της δημοσιότητας και την επιτυχία. Άλλοι, κακοπροαίρετοι, έμειναν στις τρεις ήττες σε τέσσερις αγώνες. Ελάχιστοι όμως είδαν τους κόπους μια ζωής και μιας αθλητικής καριέρας που ξεκίνησε το 2009… Και μην ξεχνάμε σε τι promotion έπαιξε ο Ανδρέας και με ποιους αντιπάλους, πριν κερδίσει το «εισιτήριο» για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού… Bellator, Abu Dhabi Warriors, Fight Nights Global, Titan FC…
Το UFC την… πάτησε μία φορά
Πριν μερικούς μήνες γίναμε «μάρτυρες» μιας ακραίας περίπτωσης. Ο Askar Mozharov ή «Ουκρανός McGregor», πέρασε στην ιστορία, καθώς για έναν και μόνο αγώνα κατάφερε να ξεγελάσει τον Dana White και την ομάδα του.
Ο Mozharov κέρδισε το συμβόλαιό του με το UFC προερχόμενος από τρεις συνεχόμενες νίκες έναντι αθλητών που το ρεκόρ τους συνολικά ήταν 39-25. Και οι τρεις νίκες ήρθαν στο πρώτο χτύπημα του πρώτου γύρου…
Τα «μπουκέτα» Light-Snik… κυριαρχούν σε μια Ελλάδα που προμοτάρει «ό,τι πουλάει»
Τα παραπάνω δεν είναι άγνωστα στον κόσμο του επαγγελματικού MMA. Πολλοί αθλητές κυνηγούν… γυρολόγους fighters με σκοπό να «χτίσουν» μεγάλα ρεκόρ και να χτυπήσουν την «πόρτα» σε κορυφαία promotion.
Αυτό που έκανε την περίπτωση του Mozharov μοναδική είναι το γεγονός πως σύμφωνα με ένα πρόσφατο άρθρο από τη σειρά «Fight Finder Files», ο Ουκρανός «σκότωσε» τον παλιό του εαυτό για να φτιάξει μια νέα καριέρα. Έφτασε στο σημείο δηλαδή να αλλάξει μέχρι και το όνομά του, όταν το… κοντέρ άρχισε να γράφει ήττες.
Εν κατακλείδι…
Για να κλείσει κάπου λοιπόν αυτό το κείμενο, θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι σε κάτι. Το UFC είναι ο «αφρός» του sport και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από τους επίδοξους συμμετέχοντες σε αυτό.
Υπάρχουν οι σπάνιες περιπτώσεις που κάποιος αθλητής τους βρήκε στην ανάγκη, κατέβηκε… είκοσι κατηγορίες και κατάφερε να παίξει έναν αγώνα, αλλά ο κανόνας λέει πως δεν θα μπεις στο UFC αν οι αντίπαλοί σου έχουν στην πλειονότητά τους ρεκόρ 0-0 ή 10-100 ή αν εσύ ο ίδιος δεν αντιμετωπίζεις τον εαυτό σου και το κοινό ως υποψήφιος και ικανός μαχητής για το promotion!
Διαβάστε επίσης στο FIGHT.GR
Mozharov: Ο «Ουκρανός McGregor» που κορόιδεψε τον Dana White με fake ρεκόρ για να μπει στο UFC
