Στις 4 Νοεμβρίου του 2018, ο Georges St-Pierre επέστρεψε στο οκτάγωνο μετά από τετραετή αποχή για να αντιμετωπίσει τον πρωταθλητή της middleweight κατηγορίας, Michael Bisping.
Γράφει ο BigA
Αν και κατάφερε να ανταπεξέλθει στην πρόκληση, κερδίζοντας τον αντίπαλό του στον τρίτο γύρο, ακόμα και σήμερα είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς τους λόγους για τους οποίους ο GSP αποφάσισε να επιστρέψει και μάλιστα ενάντια σε έναν πιο μεγαλόσωμο και αρκετά φορμαρισμένο αντίπαλο. Η αλήθεια είναι πως ο GSP προτιμούσε και κυνηγούσε ανέκαθεν τις προκλήσεις, ενώ είχε πολλάκις δηλώσει πως αναγκάζοντας τον εαυτό του να ξεπερνάει κάθε φορά τον φόβο που ένιωθε πριν τους αγώνες του, βελτιωνόταν ως μαχητής αλλά και ως άνθρωπος.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μέσα στο πλαίσιο αυτό θα δούμε επτά από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετώπισε ο GSP στην καριέρα του και πώς κατάφερε να ανταπεξέλθει σε αυτές.
Το ντεμπούτο του Georges St-Pierre
Το 2004 το UFC πάλευε ακόμα να γίνει mainstream άθλημα, ο Randy Coutoure ήταν πρωταθλητής της light heavyweight κατηγορίας, ο Lee Murray δεν είχε ακόμα διαπράξει τη μεγαλύτερη ληστεία στην ιστορία της ανθρωπότητας και ένα 23χρονο παιδί από τον Καναδά έμπαινε για πρώτη φορά στο οκτάγωνο για να αντιμετωπίσει τον, ανερχόμενο judoka, Karo Parisyan. Ο Georges Saint Pierre είχε καταφέρει να σημειώσει πέντε συνεχόμενες νίκες σε διάφορα μικρότερα καναδικά promotion, αλλά οι περισσότεροι πίστευαν πως η εμπειρία του Parisyan και η ευκολία με την οποία σημείωνε υποταγές (8 νίκες με υποταγή σε 10 παιχνίδια) θα αποτελούσαν ανυπέρβλητα εμπόδια για τον νεαρό μαχητή.
Οι δύο αθλητές έμελλε να συναντηθούν στο UFC 46, σε έναν αγώνα που ο GSP συστήθηκε στον κόσμο δείχνοντας το επιβλητικό του παιχνίδι στο έδαφος και κρατώντας τον Parisyan κολλημένο στο καναβάτσο, καθώς τον ταλαιπωρούσε με συνεχόμενο ground and pound. Ο Karo απείλησε με υποταγές και ειδικά με μια Kimura από την οποία ο GSP κατάφερε να ξεφύγει αποκλειστικά και μόνο εξαιτίας της αθλητικότητας του.
Ο αγώνας έληξε με ομόφωνη απόφαση υπέρ του GSP, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως στην ίδια κάρτα υπήρχε ο αγώνας τίτλου της welterweight κατηγορίας μεταξύ του B.J. Penn και του Matt Hughes, οι οποίοι αποτέλεσαν δύο από τους σημαντικότερους αντιπάλους της καριέρας του.
Όταν τα είδωλα γίνονται αντίπαλοι
Αμέσως μετά τη νίκη του επί του Parisyan, ο GSP αντιμετωπίζει τον Jay Hieron τον οποίο κερδίζει με ΚΟ μέσα στα δύο πρώτα λεπτά και θεμελιώνει το παρατσούκλι «Rush» (σε ελεύθερη μετάφραση: Φουριόζος). Ο κόσμος έχει αρχίσει να εντυπωσιάζεται από τον νεαρό και το UFC αποφασίζει να του δώσει, μάλλον πρόωρα, τη μεγαλύτερη πρόκληση στην καριέρα του που ακούει στο όνομα Matt Hughes. Ο Hughes ήταν ήδη ένας βετεράνος του οκταγώνου με 40 αγώνες και 36 νίκες. Ο Αμερικανός παλαιστής είχε χάσει τον τίτλο του πρωταθλητή από τον BJ Penn στο UFC 46 και στην συνέχεια είχε κερδίσει με απόφαση τον Renato Verrisimo. Ο αγώνας είχε κανονιστεί για τις 22 Οκτωβρίου του 2004 στο UFC 50 και οι δύο αθλητές θα διεκδικούσαν τη ζώνη του πρωταθλητή, την οποία ο Penn εγκατέλειψε μετά από διαφωνίες με το UFC σχετικά με το συμβόλαιό του.
Ο GSP, εννιά μόλις μήνες μετά τον πρώτο του αγώνα καλούταν να αντιμετωπίσει το ίνδαλμά του. Χρόνια μετά θα δήλωνε: «Ήταν η πρώτη φορά που έκανα κάτι τέτοιο, στεκόταν μπροστά μου και στο μυαλό μου ήταν αδύνατον να μπορέσω να του κάνω οτιδήποτε επειδή ήταν τόσο καλός μαχητής».
O αγώνας τελείωσε στον πρώτο γύρο, όταν ο Hughes πήρε ένα takedown από τον GSP και επιχείρησε να τελειώσει το παιχνίδι με ground and pound. Ο «Rush» φαινόταν πως θα κατάφερνε να επιβιώσει καθώς αμυνόταν καλά αλλά ο Hughes κατάφερε να κλειδώσει το χέρι του GSP σε ένα armbar, αντιστρέφοντας την Kimura που επιχείρησε ο Καναδός. Με ένα δευτερόλεπτο μέχρι τη λήξη του γύρου, o Georges κάνει tap και ο αγώνας τελειώνει.
To rematch
Δύο χρόνια μετά την πρώτη του ήττα ο GSP κερδίζει μια ευκαιρία να αγωνιστεί ξανά για τον τίτλο ενώ μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα έχει κερδίσει τους Strasser, Miller, Sherk και Trigg και προέρχεται από μια κοντινή πλειοψηφική απόφαση επί του κορυφαίου εκείνη την περίοδο, BJ Penn ο οποίος έχει επιστρέψει στο UFC. O GSP ξεκινάει τον αγώνα άκρως επιθετικά καθώς μένει σε μακρινή απόσταση και πιέζει με βαριά low kicks που πονάνε τον Hughes, o οποίος δυσκολεύεται να βρει απαντήσεις.
Ο αγώνας έμελλε να αποτελέσει αντικείμενο μεγάλης συζήτησης καθώς ο GSP στην προσπάθειά του να συνεχίσει να πιέζει με low kicks, χτύπησε τον Hughes δύο φορές χαμηλά. Ο Hughes, κατά τα λεγόμενά του, στη συνέχεια φοβούμενος κάποιο ακόμα χτύπημα στο συγκεκριμένο σημείο άρχισε να κατεβάζει τα χέρια του με αποτέλεσμα να δεχτεί ένα round kick στο κεφάλι που τον έστειλε στο καναβάτσο.
Ο GSP ακολούθησε με χτυπήματα, τελείωσε τον αγώνα και έγινε για πρώτη φορά πρωταθλητής της welterweight κατηγορίας.
H έκπληξη
Τον Απρίλιο του 2007, ο GSP θα υπερασπιζόταν για πρώτη φορά τον τίτλο του με αντίπαλο τον Matt Serra. O Serra είχε μόλις κερδίσει την 4η σεζόν του Ultimate Fighter, της οποίας το έπαθλο ήταν ένας αγώνας για τον τίτλο της welterweight κατηγορίας. Λίγοι έδιναν ελπίδες στον Serra, ο οποίος αν και θεωρείτο υψηλού επιπέδου γκράπλερ, δεν φαινόταν να διαθέτει τα όπλα να απειλήσει ουσιαστικά τον πρωταθλητή.
Ο αγώνας ξεκίνησε με τον GSP να επιλέγει σωστά τα χτυπήματά του και τον Serra να προσπαθεί να περάσει κάποια jab χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Στο 3ο λεπτό, σε μια κοντινή ανταλλαγή χτυπημάτων, ο Serra περνάει ένα δεξί ίσιο που ζαλίζει τον GSP και τον κάνει να χάσει την ισορροπία του. Βλέποντας πως η νίκη ίσως είναι κοντά ο διεκδικητής ακολουθεί τον πρωταθλητή και προσπαθεί να τελειώσει τον αγώνα. Ο GSP στη συνέχεια, αντί να προσπαθήσει να αμυνθεί, απαντάει στα χτυπήματα που έρχονται καταπάνω του με δικά του χτυπήματα και στην πορεία δέχεται ένα ακόμα δεξί ίσιο που τον στέλνει στο καναβάτσο. Ο Serra πλησιάζει και τελειώνει τον αγώνα με ground and pound σημειώνοντας τη μεγαλύτερη έκπληξη στη μέχρι τότε ιστορία του UFC.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως αυτός ο αγώνας σηματοδότησε το τέλος του «Rush». Ο Saint Pierre παραδέχτηκε αργότερα πως έπρεπε να είχε επιλέξει μια διαφορετική προσέγγιση και πως ο λόγος που ηττήθηκε ήταν ο απρόσεκτος τρόπος που έδρασε μετά το δεξί που τον ζάλισε. Από αυτή τη στιγμή και ύστερα ο GSP σιγά σιγά θα αρχίσει να μετατρέπεται σε έναν πιο συντηρητικό μαχητή, κάτι για το οποίο θα κατακριθεί έντονα από τους οπαδούς στην πορεία της καριέρας του.
Ένα χρόνο αργότερα, στο UFC 83, θα αντιμετώπιζε ξανά τον Serra όπου και θα νικούσε με επιβλητικό ΤΚΟ μετά από γόνατα στο σώμα. Με αυτή του την νίκη θα κατακτούσε για δεύτερη φορά τη ζώνη του πρωταθλητή και θα την ενοποιούσε με την interim ζώνη της κατηγορίας την οποία κατείχε μετά από την νίκη του επί του Matt Hughes στο UFC 79.
Ο θυμωμένος GSP
Το 2009 το UFC κλείνει έναν από τους πιο πολυαναμενόμενους αγώνες της μέχρι τότε ιστορίας του. Σε μια μάχη πρωταθλητή εναντίον πρωταθλητή, ο GSP θα υπερασπιζόταν την ζώνη του ενάντια στον BJ Penn που είχε κατακτήσει την ζώνη της lightweight κατηγορίας κερδίζοντας τον Joe Stevenson στο UFC 80. Αν ο BJ Penn κατάφερνε να κερδίσει τον GSP θα γινόταν ο πρώτος μαχητής που θα κατείχε ζώνες δύο διαφορετικών κατηγοριών ταυτόχρονα.
Στις εβδομάδες που προηγήθηκαν του αγώνα ο Penn, κατά την προσφιλή του συνήθεια, έκανε αρκετές καυστικές δηλώσεις και καταφέρθηκε έντονα κατά του GSP. Πιο συγκεκριμένα, τον αποκάλεσε ψυχολογικά αδύναμο, αμφισβήτησε την ήττα του στον πρώτο μεταξύ τους αγώνα και απείλησε πως θα προσπαθήσει να τον… σκοτώσει στο οκτάγωνο.
Ο GSP έχοντας πέσει θύμα bullying σε νεαρή ηλικία, επηρεάστηκε έντονα από τον αντίπαλό του κάτι που φάνηκε έκδηλα την ώρα του αγώνα.
Μετά τον πρώτο αναγνωριστικό γύρο, ο St-Pierre ανέλαβε τα ηνία του αγώνα και περνώντας τη guard του Penn κατά βούληση, πίεζε συνεχώς με αγκώνες, γροθιές και γόνατα από τη side mount ενώ φανερά απέφευγε να κυνηγήσει υποταγές έτσι ώστε να συνεχίσει να χτυπάει τον αντίπαλό του.
Στο διάλειμμα του 4ου γύρου ο γιατρός εξετάζει τον Penn και κρίνει πως δεν πρέπει να συνεχίσει τον αγώνα καθώς ήταν εξαντλημένος και δεν έδειχνε να έχει καλή επαφή με το περιβάλλον. O GSP κρατάει τη ζώνη του και παραμένει ο αδιαφιλονίκητος πρωταθλητής για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
Η απόσυρση
Μέχρι το 2013 ο GSP έχει υπερασπιστεί τον τίτλο του έξι ακόμα φορές υπερισχύοντας επι των αντιπάλων του με όπλο την πάλη του, το jab του και τα εξαιρετικά gameplan που ετοίμαζε ο προπονητής του, Firas Zahabi.
Παρά τις συνεχόμενες επιτυχίες, ο St-Pierre δείχνει σημάδια ψυχολογικής κούρασης. Η πίεση του πρωταθλητισμού, το συνεχόμενο άγχος για καλές επιδόσεις και η κριτική του κόσμου για το συντηρητικό του παιχνίδι άρχιζε να τον καταβάλει. Σε όλο αυτό ήρθαν να προστεθούν και κάποιες δηλώσεις που έκανε στο podcast του Joe Rogan που συζητήθηκαν έντονα τον καιρό που ακολούθησε. Εν ολίγοις, ο GSP μέσα στη συζήτηση ανέφερε πως έχει κενά μνήμης κατά τη διάρκεια της ημέρας ενώ υπονόησε πως η κατάσταση αυτή προκαλείται από κάποια εξωγήινη παρέμβαση.
Οι δηλώσεις του έγιναν αντικείμενο ειρωνείας από κάποιους αλλά προκάλεσαν επίσης και ανησυχία αφού τα κενά μνήμης είναι από τα πιο βάσιμα σημάδια εγκεφαλικών βλαβών. Στον αντίποδα, ο νέος διεκδικητής του τίτλου που ακούει στο όνομα Johny Hendricks χαράζει μια βίαιη πορεία προς τον τίτλο με όπλο το βαρύ αριστερό του χέρι και την πολύ καλή πάλη του.
Οι δύο μαχητές είναι αναπόφευκτο να συναντηθούν και ο αγώνας κανονίζεται για τον Νοέμβριο του 2013 και το UFC 167. O αγώνας ξεκινάει με τον Hendricks να ψάχνει το ΚΟ και να περνάει γόνατα στον πρωταθλητή, ενώ προκαλεί μεγάλη ζημιά στο clinch με dirty boxing
Oι πρώτοι δύο γύροι ανήκουν στον Hendricks και όλα δείχνουν πως θα υπάρξει αλλαγή φρουράς στο τέλος του αγώνα. Παρόλα αυτά από τον τρίτο γύρο και μετά ο GSP αρχίζει να βρίσκει ρυθμό και να περνάει jab και δεξιά ίσια από απόσταση ενώ ταυτόχρονα χρονίζει και takedown περνώντας κάτω από τα χτυπήματα του Hendricks.
Ο αγώνας διαρκεί πέντε γύρους και οι κριτές δίνουν την νίκη με πλειοψηφική απόφαση στον St-Pierre που στη συνέντευξη μετά το τέλος του παιχνιδιού ανακοινώνει την αποχώρησή του από την ενεργό δράση.
Ο τελευταίος αγώνας και το αντίο
Τέσσερα χρόνια μετά τη νίκη του GSP επί του Hendricks αρχίζουν να αναδύονται φήμες που θέλουν τον πρώην πρωταθλητή να επιστρέφει στην αγωνιστική δράση.
Μετά από έντονη φημολογία και πολλαπλές υποθέσεις όσον αφορά τους πιθανούς του αντιπάλους αλλά και μακροχρόνιας διαφωνίας με το UFC όσον αφορά το οικονομικό μέρος της συμφωνίας, ο St-Pierre ανακοινώνει την επιστροφή του στους αγωνιστικούς χώρους με αντίπαλο τον Michael Bisping.
Περίπου έξι μήνες αργότερα και αφού καταπόνησε το σώμα του σε βαθμό που ασθένησε με ελκώδεις κολικούς, ο George St-Pierre επέστρεψε και κατάφερε να πετύχει ίσως το σπουδαιότερο comeback στην ιστορία της διοργάνωσης. Ο Γαλλοκαναδός κατάφερε να αποσιωπήσει τους επικριτές του κερδίζοντας τον Michael Bisping με rear naked choke και κατακτώντας τη ζώνη της middleweight κατηγορίας, τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία του εμφάνιση στο «κλουβί».
Ο GSP ξεκίνησε πιέζοντας με jab που ακολουθούνταν από βαριά overhand τα οποία έκλειναν την απόσταση ανάμεσα στους δύο μαχητές. Ο Bisping ξεκίνησε να κινείται κυκλικά, όπως συνηθίζει, και στη συνέχεια κατάφερε να περάσει μερικά δικά του jab αλλά κινδύνεψε στο τέλος τoυ πρώτου γύρου όταν ο GSP τον ζάλισε με ένα superman punch.
Ο δεύτερος γύρος είδε τον Bisping να ανεβάζει ρυθμούς και να καταφέρνει να περάσει ένα βαρύ δεξί στο δεύτερο λεπτό. Ο γύρος συνεχίστηκε με jab και από τις δύο πλευρές και ο GSP κατάφερε να πάρει ένα takedown καταλήγοντας στην half guard του Bisping. Ο Άγγλος προσπάθησε να περάσει μερικές κλωτσιές στο μπροστινό πόδι του GSP, έτσι ώστε να καταφέρει να διακόψει τα συνεχόμενα jab του ενώ επιχείρησε και μερικά λακτίσματα στο κεφάλι χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.
Στον τρίτο γύρο ο GSP πήρε ένα single leg και ο Bisping κατάφερε να περάσει έναν αγκώνα που προκάλεσε ένα αρκετά βαθύ σκίσιμο στον GSP. Ο Bisping απειλούσε κυρίως με δεξιά χέρια, ο ματωμένος GSP έδειχνε να βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση ενώ στη συνέχεια με ένα αριστερό κροσέ ζάλισε τον αντίπαλό του και τον ακολούθησε στο έδαφος. Μετά από συνεχόμενους αγκώνες, ο GSP πήρε την πλάτη του Bisping και τελείωσε τον αγώνα με RNC, σε αυτήν την απίστευτη ιστορία επιστροφής.
Ο Γαλλοκαναδός Hall of Famer εγκατέλειψε τη ζώνη του λίγο αργότερα, καθώς κατά τον ίδιο δεν μπορούσε να αγωνιστεί σύντομα εξαιτίας του προβλήματος υγείας που τον ταλαιπωρούσε…
Διαβάστε επίσης στο FIGHT.GR
Το ντοκιμαντέρ για τη ζωή του George St-Pierre: Πώς από θύμα bullying έφτασε στην κορυφή του κόσμου
