Αντώνης Χριστοφορίδης: Ο Έλληνας πυγμάχος που «έδιωξε» τον Χίτλερ από το στάδιο

Γεννημένος στη Μερσίνα της Μικράς Ασίας στις 26 Μαΐου του 1917, αλλά μεγαλωμένος στη Σμύρνη ο Έλληνας Αντώνης Χριστοφορίδης έμελλε να βιώσει την καταστροφή της Σμύρνης σε πολύ νεαρή ηλικία. Έχοντας χάσει πολλά μέλη της οικογενείας του, αυτός, η μητέρα του και οι δύο αδελφές του εγκαθίστανται στους Αμπελόκηπους Αθηνών. Ήδη ορφανός από πατέρα ο Χριστοφορίδης χάνει και τη μητέρα του ύστερα από δύο χρόνια. Υπό αυτές τις συνθήκες ο Μικρασιάτης αναγκάζεται, ενώ φοιτά στη νυχτερινή σχολή εργαζομένων του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», να εργαστεί ως υπάλληλος στο ξενοδοχείο «Μυστράς».

Η αφετηρία για το λαμπρό μέλλον του στην πυγμαχία θα οριστεί από την εμπλοκή του σε έναν καυγά με έναν συμμαθητή του. Η παρά τις πιθανότητες επικράτηση του στον καυγά τον ώθησε να γραφτεί στη σχολή πυγμαχίας του Αγαθοκλή Μπάρκα, σε ένα υπόγειο της οδού Ασκληπιού στα Εξάρχεια. Ωστόσο, ο αρχικός σκοπός της εγγραφής του – που ήταν η αυτοάμυνα – εξελίχθηκε σε έναν επαγγελματικό και κερδοφόρο σκοπό ήδη από το πρώτο εξάμηνο που αναδείχθηκε και το ταλέντο του.

Το όνομα του ταλαντούχου νεαρού πυγμάχου με τις σερί νίκες (μία μόνο ισοπαλία με τον Κατσιδήμα) στα αθηναϊκά θέατρα είχε ήδη αρχίσει να ακούγεται στους κύκλους του αθλήματος.

Ήδη από τα 17 του χρόνια το ταλέντο του Χριστοφορίδη είχε προοπτικές εξωτερικού. Για αυτό λοιπόν το Νοέμβριο του 1934 αποφασίζει να αναχωρήσει για το Παρίσι ακολουθώντας τα χνάρια του τότε γνωστού πυγμάχου Εξαρχόπουλου. Με συνοδοιπόρο τον προπονητή του, Pierre Gandon (1904-1976), το προσωνύμιο που του δόθηκε «Christo» ήχησε στην Πόλη του φωτός αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Μετρώντας αλλεπάλληλες νίκες και ελάχιστες ήττες μία από τις πιο ιστορικές στιγμές της καριέρας του ήταν στις 21 Νοεμβρίου 1937. Στο γεμάτο ναζιστικές σημαίες στάδιο Sportpalast στο Βερολίνο το πυγμαχικό γόητρο της Ναζιστικής Γερμανίας, ο Gustav Eder (πρωταθλητής του EBU το 1934) ηττήθηκε κατά κράτος από τον Έλληνα πυγμάχο με θεατές τον ίδιο τον Αδόλφο Χίτλερ και τον πυγμάχο Max Schmelling, με τον πρώτο να αποχωρεί πριν καν λήξει ο αγώνας. Ο μελαμψός Μικρασιάτης είχε συντρίψει τον άριο Γερμανό πυγμάχο.

Μη ξεχνώντας από πού ξεκίνησε, με αγάπη για την πατρίδα του και παρά την αντίθεση του μάνατζερ του ο Χριστοφορίδης γυρίζει στην Ελλάδα για να πραγματοποιήσει δύο αγώνες στο κατάμεστο θέατρο «Παλλάς». Με αυτούς τους αγώνες κατακτά τον τίτλο του πρωταθλητή Ελλάδος μέσων και ελαφρών βαρών.

Κορυφαία στιγμή στην καριέρα του υπήρξε η κατάκτηση του τίτλου του πρωταθλητή Ευρώπης (EBU) στις 14 Νοεμβρίου 1938 στο Στάδιο του Ρότερνταμ της Ολλανδίας. Εκεί ο ολυμπιονίκης Bep van Klaveren ηττήθηκε έπειτα από 15 τρίλεπτους γύρους. Τον τίτλο όμως έμελλε να τον χάσει σύντομα έπειτα από έναν επίπονο αγώνα –έσπασε το αριστερό του χέρι- εναντίον του Γάλλου Edouard Tenet στο Παρίσι.

Ύστερα από τη γερμανική εισβολή στη Γαλλία το 1940 ο Χριστοφορίδης αναγκάστηκε να φύγει για τις Ηνωμένες Πολιτείες και συγκεκριμένα στη Νέα Υόρκη. Κουβαλώντας μαζί του μια μεγάλη φήμη από την Ευρώπη προσκλήθηκε να ανταγωνιστεί τον Αμερικανό Melio Bettina για τον παγκόσμιο τίτλο ελαφρών βαρών (National Boxing Association World Light Heavyweight) με τον αγώνα να πραγματοποιείται στις 13 Ιανουαρίου 1941 στο Κλίβελαντ του Οχάιο.

Η νίκη του Χριστοφορίδη ήταν μια μεγάλη ανατροπή και πλήθος Ελλήνων και Αμερικανών θεατών αποθέωσαν το νέο παγκόσμιο πρωταθλητή. Τον τίτλο διατήρησε μέχρι και τον αγώνα με τον Gus Lesnevich στις 12 Ιανουαρίου 1942 όταν και ηττήθηκε σε έναν ωστόσο ανεπίσημο αγώνα. Ο τελευταίος αγώνας του Έλληνα πυγμάχου ήταν στις 18 Φεβρουαρίου το 1947 εναντίον του Anton Raadik.

Ο απολογισμός της καριέρας του: 53 νίκες (12 εκ των οποίων με KO), 15 ήττες και 8 ισοπαλίες. Ο Αντώνης Χριστοφορίδης έζησε και δραστηριοποιήθηκε επιχειρηματικά στη Γενεύη του Οχάιο και στη Φλόριντα, ενώ τα τελευταία του χρόνια αποφάσισε να τα περάσει στην Αθήνα όπου και έφυγε από τη ζωή στις 19 Οκτωβρίου 1985, σε ηλικία 68 ετών.